WONDEREN BESTAAN
Als historicus, oud-journalist, liefhebber van mooie verhalen, moeder en natuurlijk maker van kunst voor kinderen, kon het eigenlijk niet uitblijven; het schrijven van een kinderboek. Waarom het zo lang heeft moeten duren is me een raadsel, het is zo ontzettend leuk om te doen. De eigen illustraties maken de lol compleet.
ENG SFEERTJE
Al schrijvende kijk ik weer met de jeugdige ogen naar een schoolmeester, leraren op de middelbare school en de wereld van volwassenen met al hun geheimen. Ik ruik weer de klaslokalen, de snackbar met de lekkerste patat speciaal en het parfum van de lerares Duits. Ik hoor het gekrijs op het schoolplein, de classics in de disco,.
Van meer recente datum, herbeleef ik het verzinnen van spannende estafette-verhalen met mijn zoon. We zorgden voor een eng sfeertje, vervolgens gaf ik een geheimzinnige aftrap, hij nam het stokje over en zo ging dat een poosje heen en weer.
DE WONDERPOT
Het eindigde dag-in-dag-uit hetzelfde: dat hij gillend wegrende, nooit meer een spannend verhaal wilde horen, maar de volgende dag weer net zo makkelijk bedelde om een nieuw estafette-verhaal. Mijn onuitputtelijke fantasie en nooit slijtende nieuwsgierigheid doen de rest.
Het eerste boek wat ik heb geschreven heet De Wonderpot, maar eens kijken hoe het wordt uitgegeven. Hier alvast wat illustraties, die in artistiek opzicht een nieuwe uitdaging vormen. Digitale technieken en traditioneel tekenwerk met potlood, wasco en stift, leveren een verrassend resultaat op.
