DENKEN

Het is lastig te bevatten dat voetnoten het narrative van 2020 inkleuren, maar het hele hoofdstuk over de filosofie achter de grootste maatschappelijke ingreep sinds de Bevrijding zo vaak ontbreekt.

Juist in een tijd dat via biomacht (Foucault) een beroep wordt gedaan op meewerken aan een gezonde volksgemeenschap, waar mythen het winnen van feiten, waar de Open Samenleving (Popper) in een handomdraai wordt gesloten, waar technologie steeds meer zorgt voor een totalitaire grip op ons leven (Ahrendt) waar de Verelendung van de middenstand met rasse schreden nadert, waar kapitaalaccumulatie bij een steeds kleinere groep de democratie verder uitholt (Marx) is diepgaande reflectie geen overbodige luxe. In plaats van hartstochtelijk onze verworvenheden te beschermen, richt de woede zich op elkaar: op wel of geen mondkapje, op de valse tegenstelling ‘meedoen’ of ‘dwarsdenken.’ Ook Machiavelli doet mee, maar naar Nietzsche blijft het zoeken. 

FLOW

Als democraat, als moeder, als mens ben ik razend over de totstandkoming van dit angstkalifaat; al geeft het wel lekkere flow met schilderen, dat dan weer wel. De materialen: acryl, lak en voor het eerst met cellulose gewerkt. Had voor het gezicht meer een figuratieve stijl in gedachten; maar al doende vond ik dit horror-halffabrikaat wel passend voor de filosoof met de hamer. De Wil tot Macht is niet meer te stoppen: het verzet bergen, het stopt lawines, het maakt een vuist. 

NB: de glazenwasser die elk kwartaal altijd even binnenkomt om te kijken wat ik heb gemaakt, drukte me gister op het hart: “dit is je mooiste.” Dank je wel alleraardigste glazenwasser, want dat vind ik zelf eigenlijk ook!